مسجد امیر شکیب ارسلان بازسازی یک عبادتگاه قدیمی بوده که شامل ۱۰۰ متر فضا می باشد.. بازسازی سنگ کاری های بنا و اتصال ساختمان به مناره و المان های مدرن نقطه عطفی در شکل گیری مسجد به فضا جدیدی بوده است. طراحی یک مسجد مدرن در محلی که برخی ساختمان های آن مربوط به قرن ۱۸ بوده از نکات حائز اهمیت پروژه به شمار می رود.

 

بخشی از سقف پروژه توسط نورگیر پوشیده شده تا طراح از نفوذ نور به عنوان کانسپتی مفهومی بهره ببرد و به جای استفاده از گنبد صلب و کِرو از الگویی هندسی برای مرکزیت فضا بهره ببرد. رنگ سفید و مینیمال بودن داخل نسبت به متریال های خارجی کمی پارادکس ایجاد کرده، اما تأثیر این اقدامات طراح مثبت بوده است. بخشی کوچکی از فضای داخلی توسط متریال چوب پرشده شده و به وسیله یک الگوی ساده زیبا عبارت “إقرأ” به نمایش گذاشته است. با وجود اینکه در مسجد قسمت یا فضای اختصاصی برای قرآن به صورت منفرد وجود ندارد، اما طراح این بخش از دیوار چوبی را به مکانی برای خواندن قرآن اختصاص داده است. در مجموع مسجد امیر شکیب ارسلان فضای مدرن بوده که با مکانی قدیمی، تلفیق زیبایی به نمایش گذاشته است.